Birkaç gündür aldığı ödül dolayısıyla gündemde Nuri Bilge Ceylan. Kitlelere, özellikle de Türkiye’deki kitlelere yönelik filmler yapmayan bu önemli adamın elin oğlu tarafından önemsenmesi ister istemez gururumu okşuyor. Türk olduğu için değil bu okşanma durumu, hakikaten sevdiğim bir yönetmen Ceylan, insanı düşüncelere salan hikayeleri var ve güzel filmleri kadar güzel bir insan olduğu izlenimini de veriyor renkli camın ardındayken. Ödül töreni sırasında yaptığı şiirsel konuşma da bu güzelliğin bir yansımasıydı sanırım.
Nuri Bilge Ceylan’ın sinemaya yönelmesindeki en önemli etkenlerden biri de fotoğrafa olan ilgisi. Zaten filmlerinde de fotoğrafçılığını sık sık konuşturuyor üstad. Fotoğraf çalışmalarından bazı örnekleri kendi web sayfasından görebilmek mümkün. Meraklısı için linki de burada.
Özellikle babasının fotoğraflarını çok etkileyici buldum. Bu çalışmaları gördükten sonra hüzün ve melankoli Ceylan ailesinin genel iklimiymiş gibi bir izlenim oluştu bende. Belki de benim hüsn-ü kuruntum, bilemiyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder